 Het nieuwe regeerakkoord laat uitschijnen dat de sociale zekerheid versterkt zal worden, wat een positieve impuls zou moeten geven aan de armoedebestrijding. Maar de concrete maatregelen die we erin lezen, doen ons twijfelen, zeker wat de pensioenen voor vrouwen betreft.
Vrouwen kunnen veel minder dan mannen een volledige loopbaan bewijzen (niet genoeg jaren op de teller en/of vaker onderbroken en deeltijds gewerkt). De reden ligt voor de hand: de zorg voor kinderen en/of ouders. Daardoor zullen ze slechts met weinig zijn om te genieten van de aangekondigde geleidelijke verhoging van het minimumpensioen tot 1.500 euro per maand. Die verhoging geldt immers enkel voor een volledige loopbaan van 45 jaar. Bij een onvolledige loopbaan wordt dit bedrag in de juiste verhouding verminderd met het verschil tussen 45 jaar en de werkelijke loopbaan. Zolang de zorgarbeid in onze maatschappij niet evenredig verdeeld én gewaardeerd wordt tussen vrouwen en mannen, zullen maar weinig vrouwen een ‘volledige’ beroepsloopbaan van 45 jaar kunnen voorleggen. Komt daar nog bij dat de gelijkgestelde periodes in de gevarenzone zitten.
De invoering van de pensioenbonus zal het mogelijk maken om meer pensioenrechten op te bouwen wanneer men langer aan het werk blijft. Maar wat met oudere vrouwen die gemiddeld minder gezond zijn dan mannen en veel meer in de invaliditeit zitten, precies omwille van de jarenlange dubbele belasting? Zij zullen niet langer kunnen werken.
In de toekomst zal men ook deeltijds met pensioen kunnen gaan. Dat zal niet de landingsbanen vervangen. Men moet wel voldoen aan de voorwaarden van vervroegd pensioen. En ook hier weer knelt het schoentje voor vrouwen. Bovendien: wat zal financieel de meest interessante piste zijn?
Het principe van de pensioensplit (voor de periode/s dat je met iemand een koppel vormt) zal bestudeerd worden. Al jaren een vraag van onze kant. Maar ook hier weer: de ene berekening zal voordeliger zijn dan de andere.
Ten slotte is er nog de veralgemening van de tweede pensioenpijler. Hoe zal daar de grote pensioenkloof v/m verkleind worden? Door de afbrokkeling van de wettelijke pensioenen die al jaren aan de gang is, betalen we twee keer: namelijk (repartitie) voor de pensioenen van de gepensioneerden én (kapitalisatie) voor een eigen individueel pensioen. De beheerskosten voor de tweede pijler liggen ook veel hoger dan die voor de eerste pijler. De eerste pijler is voor ons de meest solidaire en moet in ere hersteld worden, omdat deze bescherming biedt tegen armoede en sociale uitsluiting, de levensstandaard handhaaft en voor welvaartsvaste pensioenen zorgt.
We rekenen op de kersverse vrouwelijke minister van pensioenen om dit niet uit het oog te verliezen en een pensioenhervorming door te voeren waar ook vrouwen beter van worden!
|