Terwijl meer en meer landen over de hele wereld in verplichte lockdown gaan om de curve van COVID-19 af te buigen, gaan onze gedachten uit naar de vrouwen en kinderen voor wie de thuishaven onveilig is, m.a.w. een plek waar ze met schrik leven. We proberen de verspreiding van het coronavirus af te remmen zodanig dat onze gezondheidszorg de epidemie aankan en de zieken kan helpen, maar de restrictieve maatregelen met betrekking tot mobiliteit bieden de geweldplegers net meer macht en controle. We horen van vrouwen die het slachtoffer zijn van geweld dat ze geen medische hulp zoeken uit vrees voor besmetting. In sommige gebieden zijn vluchthuizen en andere opvangplaatsen voor huiselijk geweld gestopt met vrouwen (en hun kinderen) op te nemen omdat ze niet weten hoe het risico op besmetting tegen te gaan. Andere voorzieningen bieden online of telefonische ondersteuning. Voor vrouwen die in de dichte nabijheid leven van de mannen die hen misbruiken, brengt dit echter heel wat risico mee. We mogen ook niet vergeten dat de economische gevolgen van de pandemie, zoals verlies van job of inkomen, vrouwen hard zullen treffen in die mate dat ze (nog meer) financieel afhankelijk worden en zo hun kansen verkleinen om weg te gaan van hun belager.

 

De Istanbulconventie van de Raad van Europa (de conventie ter bestrijding en preventie van geweld op vrouwen, inclusief partner- en intrafamiliaal geweld) blijft van toepassing op alle betrokken partijen, ook al bevinden we ons nu in buitengewone tijden. GREVIO roept hen allemaal op om hun uiterste best te doen om te blijven voorzien in dienstverlening, steun en bescherming aan/van vrouwen en meisjes die risico lopen op geweld. Alle relevante actoren moeten blijven hun steentje bijdragen: de politiediensten, de maatschappelijke dienstverlening, justitie, gespecialiseerde ondersteuning en relevante overheidsdepartementen. Het stemt ons hoopvol dat vele nationale overheden de uitdagingen aangaan en aan vernieuwende oplossingen werken. Zo worden er bijvoorbeeld specifieke infocampagnes gelanceerd over beschikbare diensten, er zijn nu online aanvraagformulieren voor beschermingsbevelen en er wordt ook binnen de essentiële dienstverlening ondersteuning aangeboden bij situaties van huiselijk geweld. Bijvoorbeeld online psychologisch advies en psychosociale steun. De nood is nooit eerder zo hoog geweest: vernieuwende oplossingen moeten deel uitmaken van op elkaar afgestemde inspanningen door alle relevante overheidsdepartementen en vrouwenorganisaties in een gezamenlijke inspanning om vrouwen en kinderen veilig te houden.

 

Ik roep alle verdragspartijen op om hierin mee te gaan. Ik hoop dat de hernieuwde geest van solidariteit op gang gebracht door de pandemie zich zal uitbreiden naar vrouwen en meisjes die het slachtoffer zijn van geweld en die zich nu nog meer gevangen voelen in de klauwen van hun misbruikers.