Abortus
De abortuscijfers zijn laag bij ons. In West-Europa ligt het gemiddelde op 12 abortussen per 1000 zwangere vrouwen, in België op minder dan 10. Het aantal zwangerschapsafbrekingen volgt de vruchtbaarheidscurve.
De meeste abortussen komen voor in de leeftijdsgroep tussen 20 en 24 jaar. Belgische vrouwen onderbreken hun zwangerschap gemiddeld rond de zevende week. Maar jaarlijks gaan nog een 500-tal vrouwen vanuit België naar Nederland voor een abortus omdat ze de termijn van twaalf weken zwangerschap al hebben overschreden. Er zijn veel vrouwen die de periode van 12/14 weken inclusief de zes dagen bedenktijd als te nipt ervaren; vaak weten ze zelfs nog niet dat ze zwanger zijn.
Na jaren lobby vanuit de vrouwen- en feministische beweging en andere organisaties zoals Luna, Sensoa, CAL (Centre d’action Laïque),… wordt de wetgeving aangepast. Abortus wordt een recht in plaats van een misdrijf. Op 3 juli 2018 kwam de regering tot een akkoord om abortus uit het Strafwetboek te lichten en een aparte abortuswet op te stellen waarin zal staan dat abortus een recht wordt in plaats van een misdrijf indien de voorwaarden gerespecteerd worden. Sommige voorwaarden van de wetgeving van 1990 worden wat versoepeld:
- De verplichte bedenktijd van zes dagen wordt behouden maar vervalt wanneer de gezondheid van de vrouw in gevaar is;
- De termijn van twaalf weken waarin een vrouw abortus mag vragen kan verlengd worden met de zes dagen bedenktijd;
- De notie noodsituatie verdwijnt uit de wetgeving;
- Artsen die weigeren een abortus uit te voeren, worden verplicht om door te verwijzen naar collega’s.
Er komen straffen voor wie een vrouw verhindert een abortus uit te voeren.
Een vrouw die de termijn van twaalf weken of de andere voorwaarden niet respecteert, blijft op dezelfde manier strafbaar als in de wetgeving van 1990.
Abortushulpverleners moeten nog steeds adoptie ter sprake brengen.
Bij late abortussen om medische redenen moet de diagnose van aangeboren afwijkingen met 100% zekerheid vastgesteld zijn. In de praktijk is dat vaak niet mogelijk. De ethische commissies van de ziekenhuizen blijven op dit vlak verantwoordelijk. De ‘Wet uitoefening gezondheidsberoepen’ en de ‘wet patiëntenrechten’ werken als een ‘lex generalis’ voor alle aspecten die niet geregeld worden in de nieuwe abortuswet (vb. het recht van de patiënt om zijn dossier te bekijken). Het wetsontwerp verwijst niet naar die generieke gezondheidswetten.
De Vrouwenraad vraagt:
- De volledige schrapping van abortus uit het strafrecht;
- De verlenging van de wettelijk toegelaten periode naar 18/20 weken. Er zijn immers vrouwen die de periode van 12/14 weken inclusief de zes dagen bedenktijd als te nipt ervaren;
- De reflectieperiode van 48u: behouden of schrappen?
- Eventuele dreigende tekorten aan artsen in de abortuscentra op tijd wegwerken.
Voorwaarden voor abortus uit het strafwetboek. Vrouwen verdienen beter!
http://www.vrouwenraad.be/page?orl=1&ssn=&lng=1&page=nieuws&nws=107
|