‘Kinderopvang in Vlaanderen’
Voor de Vrouwenraad moet kinderopvang een basisdienst zijn voor alle gezinnen, ook voor de groep alleenstaande ouders, voor de overgrote meerderheid vrouwen en vaak zeer kwetsbaar.
Kinderopvang is onontbeerlijk voor gelijke kansen tussen mannen en vrouwen. Daarom gaan we ervan uit dat een zorgzame samenleving voldoende, kwaliteitsvolle, betaalbare en toegankelijke kinderopvang biedt. Dat heeft dan weer een positief effect op de tewerkstellingsgraad van moeders. Bovendien is het algemeen aanvaard dat kwaliteitsvolle kinderopvang een economische, pedagogische en sociale functie heeft en een meerwaarde betekent voor de ontwikkeling van kinderen, vooral voor de meest kwetsbaren onder hen.
In voorbereiding van het Peking+15-evaluatieproces in 2010 organiseerde de Vrouwenraad in 2009 een aantal rondetafels, onder andere over kinderopvang. We gingen in interactieve dialoog met experten, sociale partners, overheid, beleidsmakers en middenveldorganisaties. De rondetafel resulteerde in beleidsaanbevelingen die tevens kaderden in voorbereidende werkzaamheden van het kaderdecreet baby’s en peuters (2012) dat op 1 april 2014 in werking getreden is.
Of het decreet een mijlpaal in de geschiedenis van de kinderopvang zal betekenen zal vooral afhangen van een correcte uitvoering van alle principes die hierin werden vastgelegd. In het decreet over opvang van baby’s en peuters is er duidelijk sprake van een recht op opvang tegen 2020 en van betaalbare, kwalitatieve en toegankelijke kinderopvang voor alle kinderen. Daar kunnen we alleen maar blij om zijn. Het decreet is zeer ambitieus en wil de hele sector hervormen. Men wil de vele vormen van opvang harmoniseren en aan dezelfde kwaliteitseisen onderwerpen. Ook dat verdient applaus. Daarnaast voorziet men voldoende opvang, met enkele streefdoelen tegen 2016 en 2020. De overheid heeft gekozen voor een geleidelijke aanpak gespreid over enkele jaren, met duidelijke ondersteuning en begeleiding. De transitie van de kinderopvangsector is duidelijk ingezet. Toch zien we dat er al een aantal maatregelen genomen zijn die de hoopvolle belofte misschien wel dreigen te ondergraven. Hierbij denken we aan de mogelijkheid om ouders allerlei extra’s, dus bijkomende kosten, aan te rekenen. Net als het nieuwe principe van ‘bestellen is betalen’. De verhoging van de laagste tarieven tot vijf euro/dag, weliswaar met sociale correcties, legt de drempel wel erg hoog voor de meest kwetsbaren. Vraag is of iedereen zijn weg zal vinden in de doolhof van nieuwe inkomenstarieven, voorwaarden, inschrijvingsprocedures en voorrangsregels.
De laatste bevraging onder de gebruikersdoelgroep van kinderopvang dateert van 2007. Daarom bevroeg de Vrouwenraad in 2015 de gebruikers opnieuw over hoe zij de zoektocht naar een plekje in de kinderopvang en de aanverwante problemen ervaren hebben. De resultaten vind je in het enquêterapport van mei 2016. Hierin formuleren we een aantal beleidsaanbevelingen zoals de creatie van meer opvangplaatsen zodat er geen spanning meer is tussen de economische en sociale functie van kinderopvang.
|