Vrede
De Vrouwenraad ijvert voor vrede en wil dat vrouwen actief betrokken worden bij vredesprocessen en de opbouw van de samenleving. Immers, vrede is een voorwaarde voor respect voor de mensenrechten van vrouwen en voor ontwikkeling. Wie vrouwenrechten verdedigt kan niet om vrede heen. Anderzijds, kan wie vrede wil verankeren in de samenleving niet om vrouwen en gendergelijkheid heen. Vrede, (gender)gelijkheid en ontwikkeling zijn onderling sterk afhankelijk.
Vrede is meer dan afwezigheid van oorlog en geweld. Het gaat om meer dan een staakt het vuren, militaire veiligheid en de organisatie van verkiezingen. Vrede moet gedragen worden in de samenleving. De oorlogslogica die uitgaat van ‘dominantie denken’ en het recht van de sterkste moet vervangen worden door respect voor mensenrechten, bevorderen van geweldloosheid en van gelijke rechten, kansen én toegang tot goederen, diensten, kennis, macht, besluitvorming… . voor alle leden van de bevolking. De herschikking van de genderrelaties en de macht tussen vrouwen en mannen is hiervan een belangrijk onderdeel.
De Vrouwenraad heeft aandacht voor al deze aspecten maar legt de nadruk op de dimensie gender en de rol van vrouwen als vredesactoren. Het uitgangspunt hierbij is de uitvoering van Resolutie 1325 van de VN-Veiligheidsraad over ‘vrouwen, oorlog en vrede’ (31 oktober 2015).
Resolutie 1325 is een mijlpaal in de geschiedenis. Rechten van vrouwen staan voor het eerst expliciet op de agenda van de Veiligheidsraad. Baanbrekend is echter de bevestiging van het recht van vrouwen op volwaardige deelname aan de besluitvorming in alle fasen van een conflict en in de ontwikkeling van staten en de samenleving. De mensenrechten van vrouwen moeten gerespecteerd worden en in alle initiatieven en programma’s voor conflictpreventie en vredesopbouw moet een gelijkheidsperspectief v/m worden opgenomen. Geweld en seksueel geweld op vrouwen worden sterk veroordeeld en de Raad erkent dat verkrachting een oorlogswapen kan zijn.
Resolutie 1325 bouwt verder op het Verdrag toch uitbanning van alle vormen van discriminatie van vrouwen (1979) en op het Actieplatform van de Vierde Wereldvrouwenconferentie (Peking 1995).Dit brengt haar in het hart van de wereldwijde feministische beweging voor gelijke rechten en gelijke kansen, tegen armoede, uitsluiting en geweld. Resoluties van de Veiligheidsraad zijn bindend. Internationale instellingen, staten en strijdende partijen hebben de plicht om de bepalingen van deze besluiten na te leven en uit te voeren.
Vijftien jaar na datum, weten we echter dat de druk voor de uitvoering ervan vanuit de basis moet komen. Daarom lanceerde de Vrouwenraad in 2007 de campagne ‘Vrouwenkracht is vredesmacht’. Samen met andere organisaties en bewegingen, waaronder Platform 1325, voeren we actie voor de uitvoering van Resolutie 1325. We informeren en sensibiliseren, ijveren voor de aanvaarding van een Nationaal Actieplan 1325 en steunen kleinschalige projecten van onze Vredesvrouwen. Daarbij beklemtonen wij de rol van vrouwen als actoren voor vrede, eerder dan als slachtoffers van oorlog.
De wereld heeft de stem van vrouwen nodig om bij te dragen tot vrede, gelijke rechten en duurzame ontwikkeling.
|