Als resultaat van de aanhoudende loonkloof en de ongelijkheid op de arbeidsmarkt, bedraagt de pensioenkloof vandaag maar liefst 30%. Vrouwen verdienen gemiddeld minder, hebben vaker precaire contracten, werken meer deeltijds en leveren thuis meer onbetaalde arbeid. Al deze omstandigheden leiden ertoe dat één op drie vrouwen in ons land het moet stellen met een karig pensioen van 750 euro.
Bron: Rosa vzw
Wil je graag meer info over dossiers en acties van de Vrouwenraad over dit thema? Contacteer dan Herlindis Moestermans.
De loonkloof is het verschil in gemiddeld bruto uurloon tussen vrouwen en mannen.
De gemiddelde loonkloof tussen mannen en vrouwen in de EU bedroeg 14,1% in 2019.
Vrouwen verdienen niet alleen minder per uur, ze werken ook minder betaalde uren en er zijn minder vrouwen dan mannen actief op de arbeidsmarkt. In combinatie maken al deze factoren een verschil van bijna 40% in het totale inkomen tussen mannen en vrouwen (in 2014).
Vrouwen nemen ook vaker loopbaanonderbreking en sommige loopbaankeuzes worden beïnvloed voor gezinszorg en verantwoordelijkheden binnen de familie.
Ongeveer 30% van de loonkloof tussen mannen en vrouwen kan toegeschreven worden aan een overgrote meerderheid vrouwen in relatief slechter betaalde sectoren zoals de zorgsector, verkoopsector of onderwijs. Vergeleken hiermee is het aantal mannen in wetenschap, technologie en toegepaste wetenschappen nog steeds erg hoog (met meer dan 80%).
Vrouwen hebben ook minder leidinggevende functies: minder dan 10% van de CEO’s in topbedrijven zijn vrouwen. Als we kijken naar de kloof in verschillende beroepen worden vrouwelijke managers het meest benadeeld: ze verdienen 23% minder per uur dan mannelijke managers.
Daarnaast worden vrouwen ook nog steeds geconfronteerd met discriminatie op de werkplek, zoals minder betaald worden dan hun mannelijke collega’s in dezelfde beroepscategorie of gedegradeerd worden na een zwangerschapsverlof.
Vrouwen verdienen dus niet alleen minder per uur, maar verrichten ook meer onbetaald werk en minder betaalde uren en zijn vaker werkloos dan mannen. Al deze factoren samen brengen het verschil in het totale inkomen tussen mannen en vrouwen in de EU op bijna 37% (in 2018).
Bron: Europees Parlement
Aandachtspunt: de loonkloof resulteert in de pensioenkloof
Feminisme is de verzamelnaam voor maatschappelijke en politieke stromingen of bewegingen die ongelijke verhoudingen tussen man en vrouw kritisch bekijken en streven naar vrouwenemancipatie.
Het feminisme komt op voor vrouwenbelangen, streeft naar juridische gelijkheid, eist lichamelijke autonomie voor vrouwen en strijdt tegen huiselijk en seksueel geweld. Het feminisme kent vele stromingen.
Eind negentiende en begin twintigste eeuw protesteerden vrouwen tegen uitsluiting in onderwijs en arbeid. Het hoogtepunt van de eerste feministische golf was de strijd voor vrouwenkiesrecht.
Vervolgens draaide het feminisme vanaf de jaren 60 tot 80 van de vorige eeuw vooral om thema’s als abortus, (on-)betaalde arbeid en seksueel geweld.
bron: Atria
Aandachtspunt: het woord ‘feminisme’ is gekaapt door liberaal feminisme, de stroming die niet kritisch staat tegenover de status quo, die privileges ontkent of negeert, die vooral inzet op ‘lean in feminism’ en ‘girl boss feminism’ waarbij alles wat er aan structurele systeemfouten bestaat – wordt afgedaan als een nood aan individuele responsabilisering (ook wel ‘feminism for the 1% genoemd omdat deze strijd iets is wat slechts een kleine minderheid ten goede komt).
Het kan daarom handig / noodzakelijk zijn om te spreken over ‘dekoloniaal’ / ‘intersectioneel’ / ‘anti-racistisch’ feminisme telkens wanneer je niet het liberale feminisme bedoelt.
Wil je meer weten over hoe feminisme een verbindende factor kan zijn in de strijd om meer zelfbeschikkingsrecht van v / x / m in een steeds veranderende wereld? Contacteer Yanni Deneweth.
De Nederlandstalige Vrouwenraad definieert menstruatiearmoede als het hebben van beperkte toegang tot middelen die je nodig hebt om veilig en comfortabel je menstruatie door te komen (definitie gebaseerd op de internationale definitie van UNFPA).
Deze middelen bestaan uit de volgende drie aspecten:
1. Toegang tot producten om bloed op te vangen
2. Goede en veilige sanitaire voorzieningen
3. Kennis over menstruatie
In 2020 en 2021 liepen er met de steun van federale middelen 15 pioniersprojecten door lidorganisaties van de Vrouwenraad. In deze projecten werd verkend op welke manier we menstruatiearmoede de wereld kunnen uithelpen. Nieuwsgierig naar de inzichten uit deze projecten? Neem een kijkje in ons overkoepelend rapport.
Afgekort: EWL, in het Nederlands: Europese Vrouwenlobby.
Opgericht in 1990, is de EWL een alliantie van meer dan 2000 niet-gouvernementele vrouwenorganisaties in de EU. Zij voeren samen campagne voor hun gemeenschappelijke visie op een feministisch Europa.
Bekijk zeker eens de website van de EWL.
Wil je graag meer info over de EWL en hoe de Vrouwenraad haar acties kracht bij zet dankzij participatie binnen deze organisatie? Contacteer dan Maggi Poppe.
De term ‘Paarse Pact’ is geïnspireerd op het begrip ‘Paarse Economie’ dat voor het eerst voorgesteld werd door Ipek IIkkaracan van de EWL-coördinatie (European Women’s Lobby) Turkije, als visie op een gendergelijke en duurzame economie.
Het Paarse Pact is de Nederlandstalige vertaling van het document waarin je een uitgebreide analyse van en stappen naar een feministische economie vindt.
Ook wel de werkgelegenheidsgraad genoemd, stemt overeen met het gedeelte van de bevolking dat werkt binnen de bevolkingsgroep op beroepsactieve leeftijd. De totale werkzaamheidsgraad is het aandeel van werkende mensen, voltijds of deeltijds, binnen het totaal van de bevolking tussen 15 tot 64 jaar.
eenieder die zich identificeert als vrouw
de ondervertegenwoordiging van vrouwen in hogere functies
Aanduiding van het element in het ‘systeem’ (=de manier waarop de samenleving is geordend en functioneert) dat het systeem ziek maakt; het punt waarop het systeem correcties nodig heeft. Een systeemfout houdt een hulpvraag van in die van het systeem komt.
Vb: ‘we hebben te weinig vrouwen op bestuurs- en beslissingsniveau’
Dat is geen hulpvraag van vrouwen, maar van het systeem.
We gaan er van uit dat een systeemcorrectie nooit het antwoordt inhoudt voor individuele hulpvragen. En het inlossen van individuele hulpvragen zal nooit een systeemcorrectie inhouden.
