Zorg

Iedereen heeft vroeg of laat zorg nodig. Zorg voor onszelf, zorg voor kinderen, zorg voor familie en vrienden en zorg voor zieken maakt dat wij en de mensen rondom ons kunnen blijven voortdoen. Zonder zorg wordt al het andere onmogelijk. Toch zorgen we niet goed genoeg voor zorg.

Als de zorgsector lijdt onder tekorten, gebrek aan financiering en overbelasting, worden vaak vrouwen het zwaarst getroffen. Het zijn immers vooral zij die in de sector werken. Daarnaast leiden de tekorten in de zorg ertoe dat vrouwen gedwongen worden om onbetaalde zorgtaken op zich te nemen, soms zelfs ten koste van hun betaald werk. Dit kan leiden tot een terugkeer naar rolpatronen waarbij vrouwen hoofdzakelijk verantwoordelijk zijn voor het huishouden en de zorg voor familieleden.  

Toegang tot kwalitatieve zorg is een basisrecht en moet voor iedereen beschikbaar zijn, ongeacht geslacht, inkomen, etniciteit of andere factoren. De waarborg van gelijke toegang tot zorg draagt bij aan de bevordering van gelijke kansen voor iedereen. 

Om de impact van de crisis in de zorgsector op vrouwenrechten te minimaliseren, is het belangrijk om te investeren in de zorginfrastructuur, een eerlijke verdeling van zorgtaken te realiseren en de rechten en behoeften van vrouwen mee te nemen in het beleid.

Gesmeerde boterhammen, verse koffie, gevulde schooltassen, propere kleren, een warme maaltijd, een
gepoetst huis: huishoudelijke taken en zorgtaken vragen onze aandacht, tijd en energie. Het is die
onbetaalde en vaak onzichtbare arbeid (reproductieve arbeid) die betaalde arbeid (productieve arbeid)
mogelijk maakt. Zorgtaken zijn echter vaak niet eerlijk verdeeld: vrouwen besteden wekelijks gemiddeld 9,5
uur meer dan mannen aan huishoudelijke taken en zorg. Gemiddeld hebben ze dan ook 6 uur minder vrije
tijd dan mannen. Die tijd is bovendien meer versnipperd. Alle goede voornemens ten spijt, wil slechts de
helft van alle heterostellen een gelijke verdeling van betaald en onbetaald werk. Van diegenen die vragende
partij zijn, slaagt slechts een kwart erin om dit ook in de praktijk om te zetten. Zorg voor kinderen of
familieleden is een van de belangrijkste redenen voor vrouwen om deeltijds te gaan werken. In 2021 werkte
42,1 % van de loontrekkende vrouwen deeltijds tegenover slechts 11,6 % van de loontrekkende mannen.
Met als gevolg een enorme impact op de loopbaan, loopbaankansen, opbouw van socialezekerheidsrechten
en pensioenen van die vrouwen. Onlosmakelijk heeft deeltijds werk ook een impact op de financiële
onafhankelijkheid: vrouwen lopen een veel hoger risico op armoede.

Een deel van de huishoudelijke taken en zorgtaken kunnen uitbesteed worden, aan poetshulpen en aan
strijkateliers. Veel zorg en hulpverlening is ondertussen geprofessionaliseerd. Maar net in deze sectoren zijn
vrouwen oververtegenwoordigd. Bovendien zijn werknemers uit de zorg- en dienstenchequesector
onderbetaald en ondergewaardeerd. De beroepen waar vooral vrouwen tewerkgesteld zijn in deze sectoren
hanteren lage lonen, onregelmatige werkuren, onzekere contracten en ook een hoge werkdruk vanwege het
dalende aantal verzorgers per zorgbehoevende.

De Vrouwenraad ijvert voor een sterkere waardering van zorg, zowel betaalde als onbetaalde zorg.
Toegankelijke en kwaliteitsvolle zorg is voor ons prioritair.