Train The Trainer

Train the trainer

Om inclusie te valideren als voorwaarde in de strijd voor gelijke rechten voor v/x/m en sociale rechtvaardigheid, organiseren we een verrijkend train-the-trainer aanbod dat voortbouwt op het History of her story project én waarmee we sterke veldwerkers de tools en de vorming aanreiken om een verschil te maken. Dit doen we door in te zetten op twee pijlers. 

Pijler 1 : groepswerking voor asielzoekers in opvangcentra

Als veldwerker organiseer je groepswerkingen voor vrouwen in opvangcentra, waarin jullie samen manieren vinden om kracht te putten uit het eigen verhaal én op basis waarvan je op een verbindende manier kan communiceren over drempels én kansen. Je verkent samen met de deelnemers welke thema’s het onderwerp vormen van de groepswerking (bijvoorbeeld: werk, geweld, rechten en plichten, verenigingsleven,..).

Pijler 2 : lezingen history of her story

Als veldwerker organiseer je lezingen en workshops voor lokale verenigingen en organisaties rond integratie en empowerment van vrouwelijke vluchtelingen in de Belgische samenleving. Aan de hand van het boek en de kortfilm ga je in dialoog met publiek over maatschappelijke kwesties van nieuwkomers en faciliteer je verbindende gesprekken met deelnemers. 

De deelnemers

Zes personen namen deel aan ons train-the-trainer aanbod. Ze brachten het traject allemaal tot een goed einde. Proficiat: 

    • Yasemin Soysal
    • Jennifer Matos Baez
    • Sareh Jalilian
    • Terhas Bereketeab
    • Jonie Adriaensen
    • Marie Borremans

Samen met vrouwelijke vluchtelingen uit vijftien verschillende landen (Afghanistan, Burundi, Chili, Congo, Djibouti, Eritrea, Irak, Iran, Rusland, Rwanda, Soedan, Syrië, Tsjetsjenië, Venezuela, Zimbabwe) heeft de Vrouwenraad via een boek een aanzet gegeven om de positieve verhalen van vrouwen naar buiten te brengen: hoe zij met vallen en opstaan een nieuwe thuis bouwen en een plek vinden waar ze een toekomst voor zichzelf zien.

De verhalen gaan over vrouwen die hier vijfentwintig jaar geleden aankwamen, maar ook over vrouwen die hier nog maar één jaar zijn. Vrouwen van in de twintig tot in de zestig, moeders, alleenstaanden, vrouwen die studeren, werken en/of vrijwilliger zijn.

Het boek biedt een unieke kans om discriminatie en negatieve beeldvorming ten aanzien van vluchtelingen om te zetten in positieve steun vanuit de samenleving. Want als je je huis en land hebt moeten verlaten dan is het belangrijk je welkom te weten. Dat kan pas als je wordt opgenomen in de nieuwe gemeenschap op basis van respect en gelijkwaardigheid.

“Nightmare – Afghanistan 2021″

Shamsia Hassani, de eerste vrouwelijke graffitikunstenaar van Afghanistan, publiceerde op FB ‘Nightmare – Afghanistan 2021’ als reactie op de snelle overname van haar land door de taliban en de angst dat de rechten en vrijheden die meisjes en vrouwen sinds 2001 hebben verworven, zullen worden teruggeschroefd.

En inderdaad, de nachtmerrie is werkelijkheid geworden!
Er bereiken ons steeds meer berichten – van mensen die vanuit door de taliban gecontroleerde delen van het land naar de hoofdstad Kaboel zijn gevlucht – dat men gestart is met bevelen om huwbare meisjes als jihad-vrouwen mee te nemen.  Er wordt opgeroepen om vrouwen die willen vluchten of zich zonder man in de openbare ruimte verplaatsen, te geselen. Vrouwen zouden in sommige steden al verzocht zijn om niet meer uit werken te gaan. Bovendien staan de taliban voor de poorten van de universiteiten en kondigen daar af dat de sharia-wetgeving opnieuw geldt, lees: dat vrouwen niet meer naar school mogen gaan. Nu de taliban-troepen Afghanistan volledig hebben ingenomen, is er nergens nog een toevluchtsoord voor meisjes en vrouwen, nergens nog bescherming tegen deze meedogenloze extremisten.

 Hoe kunt u meisjes en vrouwen in Afghanistan helpen?

  • Moeders voor Vrede: zet zich in voor vrouwenrechten en probeert toekomstperspectieven te bieden aan vrouwen die slachtoffer zijn van conflict en geweld. In 2002 ging Moeders voor Vrede aan de slag in Afghanistan, een land dat verscheurd was door oorlog en waar vrouwenrechten bijna onbestaande waren. Concreet: al snel werd de eerste steen gelegd van het Vrouwenhuis in Istalif. Het centrum trad in werking op 1 juli 2003 met als doelstelling de situatie van vrouwen in de Afghaanse samenleving te verbeteren. De werking van Moeders voor Vrede focust op drie pijlers: onderwijs, gezondheidszorg en financiële onafhankelijkheid.
    Tot op de dag van vandaag runnen ze er projecten in verschillende regio’s. Ze bieden alfabetiseringscursussen aan en Engelse lessen, ze richten landbouwprojecten en productieateliers op, alsook medische projecten (bijv. begeleiding van zwangere vrouwen). U kunt het werk van Moeders voor Vrede steunen met een donatie.

Jennie Vanlerberghe
“Vrouwen worden grootste slachtoffer van taliban: wie niet luisteren wil, moet voelen”
Het Nieuwsblad online, 16 augustus 2021.

  • Vrouwen voor Afghaanse vrouwen: deze non-profitorganisatie strijdt al 20 jaar voor de rechten van Afghaanse vrouwen. Tegenwoordig proberen ze de vrouwenrechtenactivisten met wie ze in het hele land samenwerken in extreem gevaarlijke omstandigheden, te helpen. Om hun kritische werk te ondersteunen, kunt u eveneens een donatie regelen.
  • CARE: een van ’s werelds grootste humanitaire hulporganisaties kent een lange geschiedenis in hulpverlening aan mensen in Afghanistan. De afgelopen weken is de vraag naar noodhulp enorm toegenomen, omdat veel gezinnen voor de taliban gevlucht zijn. U kunt ook het werk van CARE in Afghanistan steunen met een donatie.

Onze nieuwe medewerker, Artemis Kubala

Artemis (zij/haar) studeerde in 2014 af als juriste, specialisatie internationaal en Europees recht en deed er in 2015 de master na master conflict and development bij met regiospecialisatie in het Midden-Oosten en Sub-Sahara Afrika. Met opleidingen in natuurmanagement en bemiddelen en onderhandelen probeert ze haar honger naar kennis te stillen. Ze is er rotsvast van overtuigd dat (toevallige) ontmoetingen tussen mensen, meer dialoog en minder debat, en samen-redzaamheid noodzakelijke ingrediënten zijn voor een toekomstbestendige en veerkrachtige samenleving.

Bij de Vrouwenraad coördineert ze het MIRIAM-project dat inzet op versterking van alleenstaande moeders, en volgt ze de 15 projecten rond menstruatiearmoede op. In haar vrije tijd is ze covoorzitter van LEVL, bestuurder bij WISPER, Change Maker bij The Shift en voorzitter van Malubimpa: de lokale welzijnsschakel Malle-Zoersel. Je kan Artemis bereiken via artemis.kubala@vrouwenraad.be en 0476 80 31 99.