In 2019 bracht Caritas aan het licht dat 12 % van de Vlaamse meisjes en vrouwen tussen 12 en 25 jaar oud al eens niet genoeg geld hadden om menstruatieproducten te kopen. 15 % van de meisjes en vrouwen misten al eens school omdat ze niet over het nodige materiaal beschikten.
Menstruatiearmoede in Vlaanderen is een groot probleem, maar blijft onzichtbaar door het dubbele taboe. Vrouwen die menstrueren ondervinden zowel schaamte omdat ze te weinig geld hebben als voor ongecontroleerd bloedverlies. Menstruatiearmoede valt niet enkel te bestrijden door (duurzame) menstruatieproducten beschikbaar te stellen, maar het vraagt ook om sensibilisering, educatie en communicatie, een culturele shift, waarbij de wijdverspreide menstruatieschaamte in onze samenleving doorbroken wordt.
De Vrouwenraad gaat nog een stap verder: wij zien menstruatiearmoede niet enkel als de beperkte toegang tot producten en goede sanitaire voorzieningen. We willen komaf maken met period shaming en te weinig kennis over menstruerende lichamen. In het kader van menstruatiewelzijn vragen we meer aandacht voor beter welzijn rond alle facetten van menstruatie. We vragen meer aandacht voor lichamelijk, geestelijk en sociaal menstrueel welbevinden. Meer kennis, minder taboe. Om deze eisen te capteren gebruiken we het concept menstruatiewelzijn.
“Menstruatiewelzijn is het subjectief, objectief, materieel en relationeel welzijn binnen de aspecten verbonden aan de menstruatie en menstruele cyclus. Hierbij worden menstruele gezondheid, ‘menstrual equity’ en kennis van en educatie over menstruatie verhoogd. Daarnaast worden menstruatiearmoede en menstruatieschaamte verminderd.”
